2 ความต่าง ใน 1 คืน ^O^

2 ความต่าง ใน 1 คืน ^O^

เมื่อคืนนี้ (23-11-57) ฉันได้มีโอกาสไปงานแต่งงานเพื่อน กับงาน ชัตเตอร์ รันนิ่ง อวอร์ด ทั้ง 2 งานนี้ ทำให้ฉันยิ้มได้จากใจเลยหล่ะ ยังไงน่ะหรอ? ก็ฉันมีความสุขไง ^O^

เพื่อนฉันคนนี้เป็นคนนิสันดีมาก เป็นเพื่อนที่ให้คำแนะนำดี ๆ ในการวิ่ง และยืดเหยียดอยู่เสมอ เวลาเจอกันเพื่อนฉันจะมีรอยยิ้มเสมอ ฉันดีใจกับเขาจริง ๆ นะ เพื่อนฉันเป็นเจ้าบ่าวที่หล่อเลยหล่ะ ส่วนเจ้าสาวก็สวยน่ารักมาก

ในงานสิ่งที่ฉันไม่เคยพลาดคงจะเป็นเรื่องอาหาร งานนี้จัดเลี้ยงเป็นค๊อกเทล อร่อย ๆ ฉันชอบลูกชุบ ขนมชั้น ขนมจีบ ข้าวหน้าเป็ด อร่อยจังเลย เรื่องของกินนี่พลาดไม่ได้จริง ๆ 555 (มันใช่หรอเจี๊ยบ ^O^)

แม้ฉันจะได้อยู่แสดงความยินดีกับเพื่อนแค่แป๊บเดียว แต่ฉันก็รู้สึกดีใจกับเพื่อนคนนี้มาก ๆ "ขอให้รักกันไปนานๆ  รักกันด้วยความเข้าใจนะจ๊ะ " ยิ้มๆๆๆๆ ^O^

ในงานมีผู้ที่เคยเข้าประกวดเดอะวอย ซีซั้น 3 มาร้องเพลงด้วย ฉันได้ขึ้นไปขอถ่ายรูปด้วยบนเวทีเลยหล่ะ ดีใจจังเลย ^O^

ส่วนงาน ชัตเตอร์ รันนิ่ง อวอร์ด เป็นงานประกาศรางวัลสำหรับนักวิ่ง ฉันได้มีโอกาสเข้าร่วมงานด้วยความบังเอิญ (ครูดินชวน ^O^) เป็นครั้งแรกของฉัน ที่ได้ไปร่วมงานนี้

ทุกคนดูแปลกตาไปมาก สวย ๆ หล่อ ๆ กันทุกคนเลย มีการประกวดหนุ่ม สาว ประจำคืนนี้ด้วย โชคดีที่ฉันไปสาย (ฉันรอด ไม่ต้องประกวดดีใจ 555) คนที่ได้รางวัลไปมาจาก เคซี้ รันนิ่ง เหมาะสมแล้วหล่ะ น้องเขาหน้าตาดีทั้งคู่เลย น่ารัก ๆ ^O^

ในงานมีโชว์มายากลด้วย สนุกดี นาน ๆ จะได้ดู แรก ๆ ก็จับผิดกัน ว่านกจริงนกปลอม ฉันดูไม่ออกจริง ๆ นกหายไปไหน ครูดินบอกว่านกบินไปสิงคโปร์แล้ว 555 (ครูแซวพี่นก ^O^)

บรรยากาศในงานที่ฉันไม่พลาดอีกเช่นเคยคือเรื่องกิน มีอาหารเยอะเลย ก๋วยเตี๋ยว ชูชิ เค้ก ผลไม้ สลัด ฯลฯ กิน ๆ ^O^

ปิดท้ายด้วยการประกาศผลรางวัล ผู้ที่ได้รับรางวัลทุกคนสุดยอดมาก ดูจากประวัติ สุดยอดมากเลย ฉันได้รับแรงบันดาลใจเยอะเลย ดีใจมากที่ได้ไปร่วมงานนี้ ยินดีกับทุก ๆ คนที่ได้รับรางวัลด้วยนะคะ สักวันฉันอาจได้รับรางวัลกับเขาบ้างก็ได้นะ ใครจะไปรู้ 555 ฝันต่อไป ^O^

ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่ให้ฉันได้มีโอกาสไปร่วมทั้ง 2 งาน ฉันมีความสุขมากเลย ขอบคุพี่ชายใจดี (เฮียลิฟ จากเคซี่ รันนิ่ง ^O^)  ที่มาส่ง ไม่งั้นฉันก็คงต้องกลับด้วย บีทีเอส แล้วต่อแท็กซี่ ด้วยส้นสูงที่เดินไม่ค่อยถนัด อาจทำให้ฉันตกบันไดขึ้นรถไฟฟ้าอีกก็ได้ ยิ่งซุ่มซ่ามอยู่ด้วย 555 ^O^
ขอบคุณครูดินกับพี่ฮ้อที่ชวนฉันไปร่วมงานชัตเตอร์ ฯ ด้วย ขอบคุณจากใจค่ะ ยิ้มๆๆๆ ^O^

Norarat Jeab
24-11-57

วิ่ง ฮาล์ฟ งาน BKK MARATHON 16-11-57 ^O^

วิ่ง ฮาล์ฟ งาน BKK MARATHON 16-11-57 ^O^

ในคืนวันก่อนไปวิ่งเจี๊ยบฝันว่าไปไม่ทัน ทำให้เจี๊ยบไม่ได้ลงแข่ง ไปถึงสนามเขาแข่งกันเสร็จแล้ว เป็นฝันร้ายสุด ๆ เลย เจี๊ยบสะดุดตื่น ปรากฏว่าเพิ่งตี 1 กว่า ๆ สบายใจเลยหลับต่อ ตื่นอีกที ตี 3 ตายๆๆๆ วิ่งตี 4 นะ จะไปทันไหมเนีย รีบสุดชีวิต

พ่อแม่ ตื่นมาส่งเจี๊ยบไปวิ่งด้วย เจี๊ยบตั้งสติสุด ๆ ใช้เวลาเพียง 15 นาที ในการอาบน้ำและเตรียมความพร้อมในการออกจากบ้าน พ่อรีบไปเอารถ แม่ขอติดไปด้วย โชคดีที่รถไม่ติด และบ้านเจี๊ยบอยู่ไม่ไกลมาก ไม่ไงความฝันเป็นจริงแน่ เจี๊ยบคงเสียใจสุด ๆ แต่ก็จะไม่โทษใครทั้งนั้น เพราะเป็นความผิดพลาดของเจี๊ยบเอง ช่างมันเถอะ เจี๊ยบคิดแบบนี้จริง ๆ ^O^

แต่ในที่สุดเจี๊ยบก็ไปทัน จากบ้านเจี๊ยบไปถึงจุดปล่อยตัวใช้เวลา 10 นาที ต้องขอบคุณพ่อกับแม่มาก ๆ เจี๊ยบสบายใจขึ้นมาทันที รีบเอากระเป๋าไปฝาก แล้วก็มาเจอพี่ ๆ กำลังจะไปวอร์ม เจี๊ยบเลยได้วอร์มนิดหน่อย แล้วรีบไปแทรกเข้าไปอยู่กลาง ๆ เพราะคนเยอะมากๆๆๆๆ ^O^

ในใจเจี๊ยบตอนนั้นก็พยายามตั้งสมาธิ ใจเจี๊ยบต้องนิ่งที่สุด พยายามจับลมหายใจ จับความรู้สึก แล้วพอสัญญานปล่อยตัวดังขึ้น ก็วิ่งออกไปแบบไม่คิดอะไร แค่จับความรู้สึก มันไม่เหนื่อย แต่เราออกตัวแรงไป เดี๋ยวจะคุมจังหวะไม่อยู่ เจี๊ยบก็พยายามวิ่งคุมจังหวะไปเรื่อย ๆ ไม่คิดอะไร แต่ความเหนื่อยก็ค่อย ๆ เพิ่มขึ้น เจี๊ยบยอมรับเจี๊ยบเหนื่อยจริง ๆ นะ

สิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นกับเจี๊ยบคือวิ่ง ๆ อยู่ขณะที่ความเหนื่อยถึงจุดสุดยอดของความเหนื่อย อยู่ ๆ ความเหนื่อยก็ลดลงของมันเอง แล้วก็เหนื่อยขึ้นมาอีก แล้วก็หายไปอีก มันเป็นแบบนี้เจี๊ยบงงมาก เจี๊ยบต้องขอบคุณตารางฝึกของครูดินที่สร้างสิ่งมหัศจรรย์นี้ให้เกิดขึ้นกับเจี๊ยบ เพราะเจี๊ยบฝึกแบบนี้มาตลอด เพซเจี๊ยบไม่เคยนิ่งเลย แล้วเจี๊ยบก็ได้พัฒนาตัวเองแบบไม่รู้ตัว ดีใจสุด ๆ

ระหว่างทางที่วิ่งไปเจี๊ยบเจอผู้คนมากมาย ทุกคนวิ่งเต็มที่จริง ๆ นะ บางคนรู้จักเจี๊ยบก็ชวนเจี๊ยบคุย แต่เจี๊ยบพูดได้ลำบากมาก เจี๊ยบได้แต่ยิ้ม เจี๊ยบเหนื่อยมากจริง ๆ ยิ่งเหนื่อยยิ่งวิ่งเสียงดัง เจี๊ยบรู้เลยเจี๊ยบยังไม่ฟิต ต้องฝึกอีกเยอะเลย เจี๊ยบจะพยายามต่อไป ขอบคุณทุก ๆ คนที่ชวนเจี๊ยบคุย ขอบคุณที่ทักเจี๊ยบนะคะ แต่เจี๊ยบเหนื่อยมากจริง ๆ พี่ ๆ วิ่งไปก่อนได้เลย ไม่เป็นไร แค่ทักเจี๊ยบก็ดีใจแล้ว ขอบคุณจากใจค่ะ ^O^

สนานวิ่งจัดว่าไม่ค่อยโหดเท่าไหร่ แต่เจี๊ยบไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้นที่สะพานพระราม 8 เลย เสียดายจัง แต่ก็ประทับใจตลอดเส้นทางวิ่งปิดถนนเกือบ 100% เจี๊ยบไม่ต้องกลัวรถชนแค่นี้เจี๊ยบก็พอใจแล้ว อากาศในเช้าวันนั้นเย็นสบาย วิ่งแล้วมีความสุข แล้วยังได้เจอพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้องๆ  แค่นี้ก็มีความสุขที่สุดแล้วหล่ะ สำหรับเจี๊ยบ ^O^

พอเข้าเส้นชัยมีเรื่องที่ทำให้เจี๊ยบยิ้มไม่หุบอีกแล้ว งานนี้เจี๊ยบได้ New PB สำหรับ ระยะ 21 โล เจี๊ยบใช้เวลาไป 2.08 ชม. และสำหรับระยะเต็มของงานนี้คือ 21.46 เจี๊ยบใช้เวลาไป 2.10 ชม. เจี๊ยบหายเหนื่อยเลย ดีใจมาก ถึงมากที่สุด ^O^

ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่ให้เจี๊ยบได้มาวิ่งงานนี้ ขอบคุณที่ให้เจี๊ยบมีความสุขและยิ้มๆๆ ได้ ขอบคุณจากใจค่ะ ^O^

Norarat Jeab
18-11-57

งานวิ่งสู่ชีวิตใหม่ 9-11-57

งานวิ่งสู่ชีวิตใหม่ 9-11-57

ฉันมีความสุขมากที่ได้ไปวิ่งงานนี้ เพราะช่วงหลัง ๆ ฉันไม่ค่อยได้ออกงานวิ่งเท่าไหร่ ดีใจที่จะได้ไปเจอพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ นักวิ่งทุกคน บรรยากาศในงานก็สนุกมาก ฉันเริ่มวิ่งออกตัวด้วยความคึกคัก ออกตัวไปเบาๆ แต่มันเร็วของมันเอง งานนี้ฉันก็เต็มที่ ใช้เทคนิควิ่งช้าสลับเร็ว ฉันตายตอนจบ เร่งไม่ขึ้นเลยมันเหนื่อยมาก แต่ก็สนุกดี

ในงานวิ่ง 10 แรกของฉัน ก็เริ่มต้นที่งานนี้ เมื่อวันที่ 5 มค. 57 และในวันนีัฉันดีใจที่ได้กลับมาวิ่งอีกครั้ง แม้จะไม่ใช่สมานเดิม แต่ฉันก็สนุกและมีความสุขที่ได้มาวิ่ง กับทุก ๆ คน นี่แหละเป็นความสุขเล็ก ๆ ของฉันในเช้าวันอาทิตย์ที่ฉันห่างหายไปนาน

ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่ให้ฉันได้มาวิ่งในงานนี้ ได้มาสนุกกับพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ทุกคน ขอบคุณจากใจค่ะ

Norarat Jeab
12-11-57

เรื่องธรรมดาที่ใจได้เรียนรู้

เรื่องธรรมดาที่ใจได้เรียนรู้

เมื่อฝนตกลงมาจากฟ้า ฝนมาจากที่ใดหน่อฉันสงสัย
หรือฟ้ากำลังร้องไห้เศร้าเสียใจ ฟ้าเศร้าใจเพราะเหตุใดอยากรู้จริง

ใจหน่อใจเกิดคำถาม ฟ้าที่กว้างใหญ่เหตุใดจึงร้องไห้ เหมือนใจฉันตอนนี้ที่มีน้ำตา เมื่อสิ่งที่หวังไม่เป็นอย่างใจ

ความเข้าใจที่มีมาช่างต่างจากความจริง ฉันควรทำอย่างไรช่วยบอกที ให้ใจกลับมายิ้มได้ ใจฉันเจ็บปวดร้าวราน ฉันสงสารใจตัวเอง

ได้แต่ปลอบใจว่าช่างมันเถอะ เป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนต่างเคยเจอ ผิดหวังสอนให้เราอย่าคาดหวัง สมหวังทำให้ใจเป็นสุข มีผิดหวังก็ต้องมีสมหวัง มีสมหวังก็ต้องมีผิดหวัง แล้วเราจะเศร้าใจไปทำไม
ฉันได้แต่บอกใจแบบนี้ บอกให้เข้าใจจากหัวใจ ความสุขอยู่ที่ใจเรียนรู้เอง

เมื่อใจฉันได้เรียนรู้ ถึงจะเจ็บปวดสักแค่ไหน กับเรื่องธรรมดาทั่วไป แล้วฉันจะเศร้าไปทำไมกับเรื่องธรรมดา ขอบคุณความผิดหวังที่ให้ใจได้เรียนรู้ ฉันจึงเผื่อใจไว้เสมอ กับสิ่งที่หวังเผื่อมันไม่เป็นอย่างใจ แต่ความหวังในใจก็จะยังคงสวยงาม ^O^

Norarat Jeab
7-11-57

วิ่งเขาชะโงก (จปร) 2-11-57^O^

วิ่งเขาชะโงก (จปร) 2-11-57^O^

ก่อนลงวิ่งงานนี้ฉันไม่มั่นใจเลย และไม่ได้ลงงานวิ่งที่ไหนเลย ตั้งแต่ไปวิ่งงานริเวอร์แควที่กาญจนบุรี (วิ่งมิซูโน่) ฉันก็เก็บตัวฝึกซ้อมเพื่อที่จะลงวิ่งมาราธอนแรกของฉันที่จอมบึง ตอนซ้อมเพซเวลาไม่ค่อยนิ่ง ฉันออกตัวแรงแล้วก็แรงตกลงๆๆ แล้วฉันก็เร่งขึ้น แล้วแรงก็ตกลงอีก ตอนซ้อมฉันไม่เคยทำเวลาได้ดีเลย

เวลาของพี่ ๆ ที่เข้าโปรแกรมด้วยกันดี ๆ กันทุกคน พี่ ๆ ทำเวลาได้นิ่งและดีกว่าฉันมาก หลายคนทำเวลานำฉันไปแล้ว ฉันไม่คิดแข่งกับใครนอกจากตัวเอง ฉันจึงไม่กดดันเท่าไหร่ เวลาที่ฉันซ้อมก็จะซ้อมจริงจังอยู่คนเดียว พี่ ๆ ลุง ๆ น้า ๆ ป้า ๆ ที่วิ่งที่รพ.ทหารเรือก็จะคอยยิ้มให้ บางคนก็ให้คำแนะนำดี ๆ คอยเตือนฉันว่าอย่าเกร็ง ๆ อย่าวิ่งกระแทกเดี๋ยวเจ็บ ฉันก็พยายามปรับตัวเองมาเรื่อย ๆ

ที่สนามซ้อมมีน้าใจดีคนหนึ่งชื่อน้ายา น้ายาจะคอยสังเกตท่าวิ่งของแต่ละคน และคอยบอกเทคนิคการวิ่ง วันแรกที่ฉันเจอน้ายา ฉันติดวิ่งแขนนำขามาตลอด ครูดินก็พยายามปรับให้ฉันแล้ว ฉันติดเกร็งมาก และวิ่งกระแทก ยิ่งเวลาวิ่งเร็วยิ่งกระแทก และเกร็งมาก

ฉันค่อย ๆ ปรับ และฝึกใช้ขานำแขน เวลาเจอน้ายาก็จะคอยเตือน แรก ๆ ที่ปรับมันก็งง ๆ วิ่งไงนะขานำแขน ? วิ่งไงนะให้ไม่เกร็ง ? ยากจังเลย วิ่งไงนะไม่ต้องเร่งจังหวะ? วิ่งไงนะให้คุมจังหวะได้ ? วิ่งไงนะให้แขนซ้าย แขนขวาทำงานสัมพันธ์กับขา? ครูดินก็บอกแบบนี้ น้ายาก็ช่วยดูให้ ทุกครั้งที่เจอน้ายาจะคอยสังเกตและปรับให้ลงเท้าเต็ม ๆ คอยเตือนอย่าเกร็ง ๆ น้ายาใจดีมาก

ฉันโชคดีได้ฝึกตามโปรแกรมของครูดิน และได้เทคนิคจากน้ายา ผสมเข้ากันพอดี งานวิ่งที่เขาชะโงกนี้ฉันใช้ทุกเทคนิคที่ฉันได้เรียนจากครูดิน และน้ายา ฉันเอามาใช้หมด วิ่งสุดพลังจริง ๆ ฉันเหนื่อยสุด ๆ เลย และไม่คิดว่าจะวิ่งได้ดีขนาดนี้ มันสุดยอดมาก ฉันสนุกมาก มันส์สุด ๆ เลย ถึงแม้จะไม่ได้ติดอันดับอะไรกับเขาเลย แต่ฉันก็ดีใจแล้ว เพราะมันวิ่งได้ดีกว่าที่ฉันคิดไว้มาก ฉันอยากวิ่งให้คนที่ฉันรักมีความสุข ฉันอยากวิ่งให้ครูดินมีความสุข และฉันก็อยากวิ่งให้ตัวฉันเองมีความสุขที่ทำให้คนที่ฉันรักมีความสุข และฉันก็มีความสุขมากที่ฉันได้มาวิ่ง ^O^

เส้นทางการวิ่งจัดว่าโหดมาก กับระยะทาง 16 กม.ที่ฉันได้วิ่งไป มันช่างโหดสุด ๆ เลย ตอนวิ่งออกตัวฉันนึกถึงคำพูดของครูดินตลอด ครูบอกว่า "ไม่ต้องออกตัวแรง ค่อย ๆ เจี๊ยบ ออกตัวให้รู้สึกสบายๆก่อน เก็บแรงไว้ก่อน แล้วจะวิ่งสนุกขึ้นเยอะ " นี่คือสิ่งที่ครูบอกฉันก่อนวิ่ง ฉันเชื่อครู ฉันเก็บแรงไว้ จนกระทั่งถึงโลที่ 3 กม.มหาโหด โหดสุดๆ เพราะมันวิ่งขึ้นเขา วิ่งขึ้นตลอดแบบไม่รู้เมื่อไหร่จะถึง แรงฉันแทบจะหมดอยู่แล้ว ฉันก็ฝืนวิ่งไปเรื่อย ๆ บอกตัวเองว่าใกล้แล้วเจี๊ยบอีกนิดเดียว สู้ ๆ เจี๊ยบทำได้ ^O^

มีขึ้นเขาก็ต้องมีลงเขา ขอบอกว่ามันส์มากอ่ะ ฉันไม่กล้าลงเร็ว กลัวล้ม ก็ค่อย ๆ วิ่งลง ไม่ค่อยเหนื่อยแต่มันเสียวมากอ่ะ กลัวล้มสุด ๆ พอผ่านกม.3 ได้ ฉันก็ต้องเบาแรงลง ค่อย ๆ ยังไม่เร่งอะไรตอนนี้ วิ่งไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องคิดอะไร ในใจบอกว่าอย่าเกร็งเจี๊ยบ อย่าเร่งตอนนี้ วิ่งไป ๆๆ เพื่อคนที่เรารักเจี๊ยบทำได้ อีกนิดเดียว ตลอดเส้นทางก็จะมีทั้งทางโค้ง มีทั้งเนินเขา มีทั้งทางลืนๆ เพราะฝนตกคืนก่อนวิ่ง แต่สิ่งที่ทำให้ฉันแทบหายเหนื่อยคือ พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ในชมรม และคนที่รู้จักฉัน พวกเราต่างให้กำลังใจกัน และเพื่อนๆ พี่ๆ บางคนก็เจ็บ แต่เขาก็วิ่งสุดพลังเหมือนกัน ฉันจะท้อไม่ได้ ฉันไม่ได้เจ็บสักหน่อย ฉันยังมีแรง ยังไหว ๆ ฉันก็แค่วิ่งให้มันเต็มที่ มันก็เท่านั้นเอง ^O^

พอเข้ากม.ที่10 ฉันเหนื่อยมาก แต่ฉันก็ค่อย ๆ เร่งจังหวะ เหลืออีกประมาณ 6 กม. เอง ฉันก็ค่อย ๆ สร้างจังหวะ เหนื่อยก็เบาลง หายเหนื่อยก็เร่ง ทำแบบนี้ไปจนถึงกม.ที่13 ฉันก็เร่งขึ้นมาอีก เร่ง ๆๆ ไปเรื่อย ๆ แล้วก็ใส่ไปให้สุด ๆ มีเท่าไหรฉันทุ่มสุดพลัง ฉันคิดถึงครูดิน ฉันคิดถึงคนที่ฉันรัก แล้วแรงก็มาของมันเอง ทั้ง ๆ ที่ฉันเหนื่อยจนแทบจะหมดแรงอยู่แล้ว นี่สินะที่เรียกว่าพลังแห่งความรัก อิอิ ^O^

ฉันทำเวลาวิ่งอยู่ที่ 1.36.44 ชม. ดีใจที่สุด ฉันทำได้ดีกว่าที่คิด เพซเฉลียต่อกม.อยู่ที่ 6.05 นาที และที่สำคัญก่อนถึงเส้นชัย ประมาณ 1 กม.ครูดินวิ่งมารับ ครูดินบอกว่า อีกนิดเดียว ยิ้ม ๆ ฉันวิ่งไปยิ้มไป  แต่ข้างในเหนื่อยสุด ๆ อีกนิดเดียวเท่านั้น ครูดินมารับแล้ว ใกล้แล้วเจี๊ยบ ฉันบอกตัวเองแบบนี้ แล้วก็ใส่ไปไม่ยั้ง 2 โลสุดท้ายคือ ฉันวิ่งเพื่อคนที่ฉันรัก วิ่งด้วยใจจริง ๆ นะ ^O^

Norarat Jeab
4-11-57