ค้นหาบล็อกนี้

วันอังคารที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558

"คนจะสวยช่วยไม่ได้" สัมมนาดี ๆ ที่ทำให้เจี๊ยบได้พบกับ เจี๊ยบอีกคน 28-03-58^O^

"คนจะสวยช่วยไม่ได้" สัมมนาดี ๆ ที่ทำให้เจี๊ยบได้พบกับ เจี๊ยบอีกคน 28-03-58^O^



ตอนแรกก็ไม่คิดว่าพี่ ๆ Sisters Makeup จะเลือกเจี๊ยบไป Make Over หรอก เพราะรูปที่เจี๊ยบส่งไป เป็นรูปเจี๊ยบในชุดวิ่งหลังซ้อมวิ่งเสร็จ ไม่ได้แต่งสวยงามอะไรเลย ส่วนใหญ่เจี๊ยบก็มีแต่รูปในชุดวิ่ง ก็เลยส่งไปดูเพราะคิดว่าเจี๊ยบในชุดวิ่งนั่นแหละน่ารักที่สุดแล้ว  ^O^

เมื่อทีมงานติดต่อมาบอกว่าเจี๊ยบได้ไป Make Over เดี๋ยวพี่ ๆ Sisters makeup จะติดต่อมาอีกที ตอนนั้นก็งง ๆ แต่ก็ดีใจมาก นึกไม่ออกเหมือนกันว่าตัวเองจะแต่งออกมาเป็นยังไง รู้แค่อยากลองเปลี่ยนลุคตัวเอง อยากรู้ว่าเจี๊ยบจะสวยได้อีกไหมน้าา ? ^O^

โค้ชวีณานัดเจี๊ยบตอนเที่ยงของวันศุกร์ที่ 27-03-58 เพื่อไปลองชุด และถ่ายวิดีโอไปเปิดในงาน เจี๊ยบตื่นเต้นสุด ๆ เลย พอถึงร้าน (ร้านอยู่หลังการบินไทย อยู่ในตลาดป้าชู ซึ่งไกลจากบ้านเจี๊ยบสุด ๆ เลย ^O^) โค้ชวีณาก็เลือกชุดให้ ซึ่งเจี๊ยบไม่เคยใส่ชุดแบบนี้เลย และพอใส่ทำให้เจี๊ยบได้เรียนรู้ว่า แต่ละชุดจะเป็นการบอกถึงภาพลักษณ์ของเรา พอเจี๊ยบได้ใส่ก็ดูโตเป็นสาวเลยทีเดียว ไม่น่าเชื่อเลย โค้ชบอกว่า คนที่มีพลังมากควรใส่สีสันโทนร้อนค่ะ เจี๊ยบก็พึ่งจะรู้นี้หล่ะ  ^O^

หลังจากลองเสื้อผ้าเสร็จก็มีนัดกับพี่โรส พี่จอย Sisters Makeup เพื่อแต่งหน้าทำผม พี่ ๆ นัดไปเจอตอนเย็น ที่รามคำแหง 147/2 ทำให้เจี๊ยบมีเวลากินข้าวที่เซ็นทรัล ลาดพร้าว แล้วก็นั่งรถเมล์สาย 191 ไปเดินเล่นที่เดอะมอลล์ บางกะปิ เจี๊ยบไม่ไปเดินเดอะมอลล์ บางกะปินานแล้ว แต่สมัยก่อนเจี๊ยบทำงานแถวนั้น พี่ ๆ ที่ออฟฟิตจะพามากินข้าวเย็นที่นั้นบ่อย ๆ คิดถึงพี่ ๆ ที่ออฟฟิตจัง ไม่ได้เจอนานแล้ว ^O^

กลับมาที่ตอนเย็นเมื่อทีมงาน Sisters Makeup และ ทีมงานถ่ายทำวิดีโอพร้อม ก็ให้เจี๊ยบไปลองชุดให้ดู แล้วพี่ ๆ ก็หาแบบทรงผม และโทนแต่งหน้าที่เหมาะกับเจี๊ยบ ^O^

รู้มัยว่ากว่าจะทำผมกว่าจะแต่งหน้าเสร็จ มันใช้เวลานานมากกกกกกก ประมาณ 4 ชม. และเจี๊ยบถูกห้ามไม่ให้มองตัวเองในกระจก ทำให้เจี๊ยบไม่รู้ว่าจะแต่งออกมาเป็นยังไง ? แต่เจี๊ยบเชื่อใจพี่ ๆ จะต้องเนรมิตให้เจี๊ยบออกมาสวยแน่ ๆ ลุ้นสุด ๆ เลยตอนนั้น ^O^


ระหว่างแต่งหน้าก็มีการถ่ายวิดีโอเก็บทุกช็อต เพราะทีมงานต้องเอาไปตัดต่ออีกที มีทั้งถ่ายภาพนิ่ง ถ่ายวิดีโอ และสัมภาษณ์ความรู้สึกของเจี๊ยบ ทำไมเจี๊ยบถึงส่งรูปมา? แล้วเมื่อเห็นตัวเองแล้วรู้สึกยังไง ? อยากให้ใครมาเห็น? อยากให้พูดอะไรกับคนที่มาสัมมนา ? เจี๊ยบก็ตอบ ๆ ไป ตามความรู้สึกของเจี๊ยบในตอนนั้น พี่ ๆ ทีมงานอยากให้เจี๊ยบพูดจากอินเนอร์ และเป็นตัวเอง เลยไม่มีสคริปอะไรเลย และมันสดมาก ตอนแรกเจี๊ยบนึกว่าต้องถ่ายซ้อม แต่พอเห็นวิดีโอที่ตัดต่อเสร็จ เจี๊ยบชอบมากกกก ประทับใจสุด ๆ เจี๊ยบดูดีมากเลย ไม่น่าเชื่อจริง ๆ ^O^

รู้เลยว่าทีมงานทำวิดีโอ ทีมงานแทบไม่ได้นอนเลย เพราะกว่าจะถ่ายเสร็จก็ห้าทุ่มกว่า ต้องมาตัดต่ออีก โชคดีที่ออฟฟิตที่ทีมงานตัดต่ออยู่ไม่ไกลจากบ้านเจี๊ยบมาก เจี๊ยบเลยได้ติดรถทีมงานมาลงแถวบ้านต่อรถแป๊บเดียวก็ถึงบ้านแล้ว ต้องขอบคุณน้องไอซ์ พี่เอม พี่อุ้ย มาก ๆ เลย ทุกคนสุดยอดมากจริง ๆ ขอบคุณจากใจค่ะ ^O^

เช้าวันงานเจี๊ยบตื่นตี 4.30 น. ที่ตื่นเช้าเพราะเจี๊ยบต้องไปวิ่งให้เสร็จก่อน ไปโรงแรม ทีมงานนัดเจี๊ยบตอน 9.00 น. เลยต้องรีบไปทำการบ้านให้เสร็จก่อน ตอนซ้อมวิ่งง่วงสุด ๆ เลย แต่ก็วิ่งจนจบ แล้วรีบอาบน้ำเตรียมตัวไปโรงแรมต่อ โชคดีตอนอาบน้ำเสร็จเจอพี่ออม พี่นก นัน พี่ออมเอาหนังสือหมอผิงมาให้พร้อมลายเซ็นต์ด้วยดีใจ ๆ พี่ ๆ ถามว่าเจี๊ยบจะไปไหนเหรอ ? เจี๊ยบบอกว่าไปงานสัมมนา พี่ ๆ ถามว่าสัมมนาอะไร? เจี๊ยบบอกว่า คนจะสวยช่วยไม่ได้ค่ะ พี่ ๆ ตอบกับมาทำเอาเจี๊ยบยิ้มเลย แล้วเจี๊ยบก็รีบไปกลัวไปสาย ^O^

พอไปถึงก็ได้เห็นการเตรียมงานเบื้องหลัง ทีมงานทุกคนวุ่นมากวิ่งไปวิ่งมา ต้องเตรียมงานให้เสร็จก่อนบ่ายโมง เจี๊ยบโชคดีมากเลย เพราะไม่เคยเห็นมาก่อน เลยได้เห็นว่าเบื้องหลังทำงานยังไง น้อง ๆ น่ารักมาก ตั้งใจสุด ๆ ชมจากใจเลย

งานนี้พี่กาลแมร์มาพูดด้วย เจี๊ยบได้พักและแต่งตัวห้องเดียวกันกับพี่แมร์เลย เจี๊ยบยกมือไหว้พี่แมร์ยิ้มให้ แต่ไม่ได้คุยกัน พี่แมร์คงทำสมาธิอยู่ ส่วนเจี๊ยบก็ยังแต่งหน้าไม่เสร็จเลย ดีใจจังที่ได้เจอพี่แมร์ตัวเป็น ๆ และได้ฟังพี่แมร์ พี่แมร์พูดบนเวทีได้ดีมาก ประทับใจสุด ๆ เลย มีประโยคหนึ่งเจี๊ยบชอบมาก พี่แมร์บอกว่า "ถ้าเราอยากผอม อยากหุ่นดี เราต้องลงมือทำ มันไม่มีทางลัดหรอก ตั้งเป้าหมายแล้วลุยเลย" ประมาณนี้ ^O^

เจี๊ยบได้ฟังแค่ถึงตอนพี่แมร์พูดจบ และตอนโค้ชวีณาสอนเรื่องโทนสีแล้ว ก็ต้องออกมาเปลี่ยนชุด และซ่อนตัวในห้องแต่งตัว เลยไม่ได้ฟังต่อ ตอนรอในห้องแต่งตัวโชคดีได้น้องกรทีมงานอยู่เป็นเพื่อน ไม่งันเจี๊ยบเหงาแย่เลย ขอบคุณมาก ๆ น้าา ^O^

และแล้วเวลาขึ้นเวทีก็มาถึง พอวิดีโอเปิดตัวเจี๊ยบจบ ประตูก็เปิดทุกสายตามองมาที่เจี๊ยบ เขินมากแต่ก็เดินไปนิ่ง ๆ กลัวล้มสุด ๆ เพราะเจี๊ยบไม่ค่อยใส่ส้นสูง และเกือบสะดุดตอนขึ้นบันได ดีนะไม่ล้ม ^O^

ถ้าจำไม่ผิดเจี๊ยบจะพูดประมาณว่า "ทุกคนก็สามารถสวยได้ ถ้ากล้าที่จะสวย สวยในแบบของเราเอง เหมือนเจี๊ยบที่กล้าคว้าโอกาสมายื่นตรงนี้ ทำให้ได้เห็นเจี๊ยบอีกคนหนึ่งค่ะ ^O^ " ดีใจที่มีคนตบมือให้กำลังใจทั้งห้องเลย ขอบคุณมาก ๆ นะคะ ขอบใจจากใจ ^O^

งานผ่านไปด้วยดี โค้ชวีณาใจดีมากจะให้เจี๊ยบไปเรียนกับโค้ชฟรีด้วย ดีใจสุด ๆ เลย ขอบคุณจากใจค่ะ ^O^

ขอบคุณพี่จอย พี่โรส และทีมงาน Sisters Makeup ทุกคน ที่ช่วยเนรนิตให้เจี๊ยบสวยมาก จนเจี๊ยบจำตัวเองแทบไม่ได้เลย เดี๋ยววันที่ 9 เม.ย. เจอกันค่ะ เจี๊ยบขอฝากตัวเป็นลูกศิษดิ์ด้วยคน ไม่รู้พอแต่งเองจะออกมาเป็นยังไง แต่อยากลองดูค่ะ เดี๋ยวก็รู้ ^O^

ขอบคุณทุก ๆ คนที่อ่านจนจบ เจี๊ยบอยากเขียนบันทึกความทรงจำดี ๆ ของเจี๊ยบเก็บไว้ เพราะมันเหมือนเป็นความฝัน แต่จริง ๆ มันไม่ใช่ความฝัน แต่มันคือความจริง ๆ และเจี๊ยบมีความสุขมาก ๆ เลย ขอบคุณนะเจี๊ยบที่มีความสุข ดีใจที่เห็นเจี๊ยบสวยนะ ^O^

Norarat Jeab
31-03-58

วันศุกร์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2558

ท้อได้แต่อย่าถอดนะเจี๊ยบ 20-03-58


ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถเจี๊ยบหรอกถ้าเจี๊ยบตั้งใจทำจริง ๆ อย่าไปกลัวถ้าเจี๊ยบยังไม่ได้เริ่ม อย่าไปท้อถ้าเจี๊ยบแค่เพิ่มเริ่มต้น อย่าคิดไปเองถ้าเราไม่รู้จริง เจี๊ยบต้องเรียนรู้อีกเยอะ ก็เจี๊ยบดันฝันไว้เยอะเองนิหน่า

 คนอะไรมีความฝันเยอะแยะไปหมด ? ก็คนแบบเจี๊ยบไง ถ้ายังไม่ถึงที่สุด แล้วเจี๊ยบหยุดไปซะก่อน คนที่คอยตามดูเจี๊ยบก็หมดสนุกกันพอดีจริงไหม? เจี๊ยบอยากเห็นทุกคนมีความสุขนิหน่า อย่าเพิ่มให้ใคร ๆ รีบหมดสนุกไปกับเจี๊ยบนะ เรียนรู้ให้สนุกที่สุด ทำให้เต็มที่ วันนี้ไม่ได้ไม่เป็นไร เจี๊ยบยังมีวันพรุ่งนี้นะ พรุ่งนี้ไม่ได้ไม่เป็นไร เจี๊ยบยังมีวันพรุ่งนี้ของพรุ่งนี้อยู่ แต่ถ้าเจี๊ยบถอดใจแล้วหยุดในวันนี้ เจี๊ยบจะไม่มีทางทำความฝันของเจี๊ยบได้เลยจริงเปล่า ^O^

เชื่อมั่นในตัวเจี๊ยบนะ มั่นใจว่าเจี๊ยบมีดีอยู่ เพียงแต่เจี๊ยบต้องเรียนแล้วลงมือทำ ก็แค่ลงมือทำ ทำมันไปเรื่อย ๆ ทำอย่างมีความสุขและสนุกที่ได้ทำไง ยิ้ม ๆ ไว้นะ เชื่อสิเจี๊ยบทำได้ มั่นใจ ๆ นะเจี๊ยบนะ ^O^

ขอบคุณมาก ๆ นะเจี๊ยบ ขอบคุณที่ไม่ถอดใจง่ายๆ จำตอนที่เจี๊ยบซ้อมวิ่งมาราธอนตามตารางวิ่งวัดใจไปจอมบึงได้ไหม? เจี๊ยบยังผ่านมาได้เลย เจี๊ยบหยุดบ่นได้แล้ว เจี๊ยบฝืนใจตัวเองได้ แล้วเจี๊ยบก็วิ่งได้จบมาราธอมแรกแล้วมีความสุขขนาดไหน มันเป็นความทรงจำที่ดีมากไม่ใช่หรอเจี๊ยบ? และมันก็สอนอะไรให้เจี๊ยบมาก ๆ ด้วยเช่นกัน จำไว้นะเจี๊ยบ ถ้าเจี๊ยบไม่ถอดใจ ไม่หยุดวิ่ง เจี๊ยบจะวิ่งเข้าเส้นชัยได้แน่ ๆ เหนื่อยแต่มันมีความสุขมากที่สุดของที่สุด เพื่อครอบครัวเจี๊ยบนะ เจี๊ยบสู้ ๆ ^O^

หนทางแม้จะยาวไกล แต่เราไม่ถอดใจ เราจะไปถึงจุดหมายที่เราตั้งใจไว้แน่ ๆ เชื่อมั่นว่าเจี๊ยบเดินมาถูกทางแล้ว นี่คือเส้นทางของเจี๊ยบ ทำให้เต็มที่ วิ่งไปให้ถึงที่สุดนะ วิ่งตามจังหวะของเจี๊ยบเอง เจี๊ยบสุดยอดมากเลย เชียร์เจี๊ยบนะ ^O^

20-03-58

วันพุธที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2558

กาลครั้งหนึ่ง

จริง ๆ เจี๊ยบมีเรื่องที่ทำให้ยิ้มออกตั้งหลายเรื่อง เจี๊ยบมีเรื่องอยากเล่าให้อ่านเล่น ๆ ลองอ่านดูนะคะ

กาลครั้งหนึ่ง เด็กสาวผู้อ่อนแอ ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย เธอไม่กล้าแสดงความคิดเห็น เธอไม่มีจุดยืน และเธอก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอไม่มีความสุขเลย

เวลาอยู่ในกลุ่มผู้คนเธอเหมือนเป็นอากาศที่ใคร ๆ ก็มองผ่านเธอไป เธอเหงามาก และโหยหาใครสักคน ที่จะทำให้ความเหงาในใจเธอหายไปสักที แต่ก็หาเท่าไหร่ความเหงาก็ไม่เคยหายไปจากใจของเธอเลย

แล้ววันหนึ่ง ซึ่งเป็นวันที่เธออ่อนแอสุด ๆ เพราะเธอเข้ากับใคร ๆ ไม่ได้เลย เพราะเธอคิดไม่เหมือนคนอื่น และการที่เธอยอมคนอื่นตลอด ทั้งที่ใจข้างในเจ็บปวดสุด ๆ เธอคอยตอกย้ำตัวเองด้วยความคิดซ้ำ ๆ ว่า เธอผิดเอง เธอไม่ได้ตั้งใจ และบางทีเธอก็ยอมรับว่าตัวเองผิดแบบงง ๆ เธอทำอะไรผิด แต่เธอก็ยอมรับความผิดนั้น ๆ มาไว้ที่เธอ

จนกระทั้งเธอได้เจอพี่สาวใจดี สอนเธอว่า คิดต่างไม่ใช่ความผิด ปัญหามันอยู่ที่ตัวน้อง ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คนอื่น น้องยอมรับผิดทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ผิด คนเราคิดต่างกันได้นะ แค่เปิดใจรับฟังกัน ใจเขาใจเรา

เธอก็ได้เรียนรู้อะไรดี ๆ ในวันนั้น และเธอก็เริ่มค่อย ๆ ทำเพื่อตัวเธอ เริ่มรักตัวเองมากขึ้น เริ่มทำสิ่งต่าง ๆ และสนุกกับทุกสิ่งที่เธอสนใจ แม้จะถูกใคร ๆ มองว่าสิ่งที่เธอทำมันไร้สาระ แต่เธอก็ไม่สนใจ เพราะเธอชอบมันคือความสุขเล็ก ๆ ของเธอ เธอค่อย ๆ สะสมความสุขทีละเล็กทีละน้อย เธอเริ่มยิ้มมากขึ้น หัวเราะมากขึ้น และโลกรอบ ๆ ตัวเธอก็ค่อย ๆ สวยขึ้น ๆ เพราะเธอเชื่อพี่สาวเธอที่สอนเธอเสมอว่า "สุขให้ได้ภายใต้เงือนไขที่มี วันนี้มีสิบ เราก็มีความสุขได้ ไม่ต้องรอมีให้ถึงร้อยถึงพันแล้วค่อยมีความสุข สุขให้ได้กับสิ่งที่เรามี"

ตอนนี้เธอมีความสุขในทุก ๆ วัน เธอมีความสุขกับตัวเอง มีความสุขกับครอบครัว มีความสุขกับเพื่อน ๆ และเธอยังแบ่งปันความสุขของเธอให้ผู้คนที่เป็นเพื่อนเธอบนเฟชบุ๊คด้วยบทความดี ๆ ต่าง ๆ บางทีเธอก็แบ่งปันเรื่องราวที่เธอได้เรียนรู้มา เธอคิดแค่เพียงว่าอยากเห็นผู้คนมีความสุขและยิ้มไปกับเธอ มันก็แค่นี้เอง ^O^

สิ่งที่เธอมองว่ามีค่ามากที่สุดคือชีวิตคน เพราะเธอรู้ว่าในเวลาที่อ่อนแอสุด ๆ คนเราชอบคิดว่าตัวเองไม่มีค่า จริง ๆ ทุกคนมีคุณค่าในตัวเองนะ

ทุกวันนี้เธอขอบคุณตัวเองทุกวัน ขอบคุณที่เธอมีความสุข ขอบคุณที่เธอชอบเรียนรู้ ขอบคุณที่เธอผ่านช่วงเวลาที่เธออ่อนแอมาได้ ขอบคุณที่เธอเลิกโทษคนอื่น ขอบคุณที่เธอกลับมารักตัวเอง ขอบคุณที่เธอตั้งใจทำสิ่งดี ๆ เพื่อครอบครัว ขอบคุณที่เธอยิ้มได้ทุกวัน ขอบคุณผู้คนดี ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ตัวเธอ ขอบคุณคุณครูทุก ๆ ท่านที่สอนสิ่งดี ๆ ให้กับเธอ และขอบคุณพ่อกับแม่ที่ให้ชีวิตเธอและรักเธอสุดหัวใจ เธอรักพ่อกับแม่ของเธอสุดหัวใจเช่นกัน ยิ้ม ๆๆๆๆ ^O^

Norarat jeab
18-03-58

วันอังคารที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2558

วิ่งกับเพื่อนที่เรารักปี 2 (7-8 มีค. 58)

วิ่งกับเพื่อนที่เรารักปี 2 (7-8 มีค. 58)





ฉันสมัครไปเข้าร่วมกิจกรรมเป็นคนแรก ๆ เลยดีใจมาก ๆ ที่ครูดินจัดกิจกรรมดี ๆ แบบนี้อีกครั้ง เพราะปีที่แล้วฉันก็โชคดีมากที่ได้ไปเข้าร่วมกิจกรรมนี้ ฉันสนุกมาก และปีนี้ฉันก็ยังสนุกมาก ๆ เลยหล่ะ

พอไปถึงพวกเราก็เขาห้องเรียนวิชาการกับครูดิน แถมก่อนเรียน พี่ทนงศักดิ์ ได้มาพูดสร้างแรงบันดาลใจก่อนเริ่มเรียนด้วย ดีใจมาก ๆ อิอิ ^O^

การวิ่งก็ต้องเรียนนะ มีอะไรหลาย ๆ ที่ต้องทำความเข้าใจก่อน ครูดินสอนและถ่ายทอดความรู้ให้หมดใจเลย ถ้าใครตั้งใจเรียนนะ รับรองได้ความรู้ไปเต็ม ๆ งานนี้ฉันตั้งใจจดแล็คเชอร์เลย ได้สิ่งดี ๆ มาเต็มเลย ขอบคุณครูดิน กับพี่นงมาก ๆ เลยค่ะ

พอเรียนวิชาการเสร็จก็มาเรียนภาคปฏิบัติต่อ เนื่องด้วยฉันพอมีพื้นฐานทางการวิ่งมาบ้างครูดินเลยให้ช่วยสอน ช่วยดูท่าวิ่ง ของพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ที่มาร่วมกิจกรรมนี้ด้วย เป็นเกียรติแก่ฉันมาก ๆ เลยหล่ะ ขอบคุณครูดินที่ให้โอกาสเจี๊ยบนะคะ ตอนแรกฉันก็เนียน ๆ  จะฝึกด้วยแล้วนะเนีย อิอิ ^O^

พอเรียนภาคปฏิบัติเสร็จก็มีการทดสอบวิ่งกันด้วยนะคะ ทุกคนต้องวิ่งให้เต็มที่ที่สุด และดีที่สุดในชีวิต เพื่อการแข่งขันวันพรุ่งนี้ ที่รับรองว่าไม่เหมือนใคร เป็นการแข่งขันที่สนุกมาก และเหนื่อยสุด ๆ โหดมากจริง ๆ แต่ก็เป็นโอกาสให้สมันน้อย ๆ เอาชนะพยักษ์ได้นะ เรียกกิจกรรมนี้ว่า สมันน้อยสอยพยักษ์ ฉันจะอธิบายกติกาคร่าว ๆ ให้เข้าใจนะ ^O^

ทุกคนที่ร่วมลงแข่งจะต้องทดสอบวิ่งก่อนเพื่อแบ่งกลุ่มความเร็ว มีทั้งหมด 5 กลุ่ม ความเร็วผู้ที่ได้กลุ่ม 1 คือ ผู้วิ่งทดสอบเข้าเส้นชัยได้เร็วสุด ส่วนกลุ่ม 5 คือ ผู้ทดสอบเข้าเส้นชัยได้ช้าสุด ซึ่งผู้ทดสอบต้องวิ่งให้เต็มที่ ๆ สุด เพราะว่าวันที่แข่งจริงคนที่วิ่งความเร็ว ๆ กว่าวันทดสอบจะถูกปรับแพ้ทันที

เมื่อรู้แล้วว่าใครอยู่กลุ่มไหน ก็ต้องมาจัดทีมกันเองโดยใน 1 ทีม ต้องมีผู้วิ่งครบทุกกลุ่มความเร็ว 1-5 ตอนจัดทีมสนุกมาก มีการเดินหาสมาชิกร่วมทีมกันสนุกสนาน ฉันอยู่กลุ่มความเร็วอันดับ 2 ซึ่งก็ค่อย ๆ รวบรวมจนครบ 5 อันดับความเร็ว

สมาชิกในทีมฉัน ได้แก่ อุ้ง (วิ่งเร็วสุดอยู่กลุ่มอันดับ 1) เจี๊ยบ (ฉันเอง ได้กลุ่มอันดับ 2) พี่เขียว (อยู่กลุ่มอันดับ 3) ฝน (อยู่กลุ่มอันดับ 4) และ พี่ชุ (อยู่กลุ่มอันดับ 5) เป็น 5 สาวหญิงแกร่ง จอมพลังสุด ๆ  ^O^

^O^

ที่ท้าทายสุด ๆ คือ เวลาแข่งจริง การปล่อยตัวแต่ละทีมจะปล่อยตัวไม่พร้อมกันนะ มีการดูจากสถิติการทดสอบว่าทีมไหนทำเวลาได้ช้าสุดจะได้ปล่อยตัวก่อน และเวลาออกตัวของแต่ละทีมก็ไม่เท่ากันนะ ทีมฉัน คือ ทีม 13 จากทั้งหมด 15 ทีม ซึ่งกว่าจะได้ปล่อยตัวก็ใช้เวลาห่างจากทีมแรกไปแล้ว 12 นาทีกว่า โหดสุด ๆ เลยอ่ะ แต่พวกเราหญิงแกร่งไม่กลัวหรอก 5555 ^O^

การจัดอันดับคนในทีมนั่น ผู้ที่วิ่งเร็วสุดจะอยู่ผลัดสุดท้าย ส่วนคนที่วิ่งช้าสุดจะได้วิ่งเป็นผลัดแรก ดังนั้น ไม้ 1 ได้แก่ พี่ชุ ;ไม้ 2 ได้แก่ ฝน ; ไม้ 3 ได้แก่ พี่เขียว ; ไม้ 4 ได้แก่ เจี๊ยบเอง ; ไม้ 5 ได้แก่ อุ้ง งานนี้ทุกคนสุดยอดมากจริง ๆ แม้ไม่ติด อันดับ แต่พวกเราก็ทำเต็มที่แล้ว ดีใจที่ได้ร่วมทีมกับทุกคนค่ะ

สรุปผลประกอบการที่ทีม 13 ทำได้คือ 1.28.17 ชม. ได้อันดับที่ 9 (จากทั้งหมด 15 ทีม) เลขสวยมากเลย ^O^

แถมในกิจกรรมครั้งนี้พี่เสือนำหนังวิ่งดี ๆ มาเปิดชมในคืนก่อนวันแข่งจริงด้วย เป็นหนังที่ดีมากจริง ๆ ดูแล้วเพิ่มพลังใจให้เจี๊ยบมากเลยค่ะ ชอบมาก


เป็นการแข่งขันที่แต่ละทีมวิ่งกันสุดชีวิต  นับถือใจทุกคนเลยค่ะ ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่ให้เจี๊ยบได้ร่วมกิจกรรมดี ๆ แบบนี้ ขอบคุณครูดินที่จัดกิจกรรมดี ๆ นี้ขึ้นมา ขอบคุณผู้อยู่เบื้องหลังที่ทำให้กิจกรรมนี้จัดออกมาได้สนุกมากเลย ขอบคุณพี่นงที่พูดสร้างแรงบันดาลใจให้พวกเราค่ะ ขอบคุณพี่เสือที่จัดหาหนังดี ๆ มาให้พวกเราได้ดู ขอบคุณสปอนเซอร์ทุกท่านที่มอบของรางวัลและสิ่งดี ๆมาให้กิจกรรมนี้สำเร็จไปด้วยดีค่ะ ขอบคุณเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคน ที่มาร่วมทำกิจกรรมด้วยกัน มาสนุกด้วยกัน มาฝึก มาเรียนด้วยกัน ขอบคุณครูชายและพี่ ๆ คนขับรถตู้ที่พาพวกเราไปร่วมกิจกรรม ขอบคุณตัวเจี๊ยบเองที่ตัดสินใจ ไปเข้าร่วมกิจกรรม และทำเต็มที่ ๆ สุด เจี๊ยบสนุกมาก ๆ เลย ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่ทำให้เจี๊ยบมีความสุขมากขนาดนี้ ขอบคุณจากใจค่ะ ^O^

Norarat Jeab
10-03-58

อบรมออนไลน์ มาร์เก็ตติ้งวันแรก (10-03-58)


วันนี้เรียนสนุกมากเลย ได้ทำ workshop เจ๋ง ๆ ตั้งหลายอัน ที่สำคัญเครื่องมือที่ใช้หาข้อมูลฟรีด้วย ได้รู้วิธีทำธุรกิจแบบไม่ต้องลงทุนเลยสักบาท อาจารย์เก่งมาก ๆ จริง แถมเป็นรุ่นพี่ BIS รุ่น 16 ส่วนเจี๊ยบ BIS รุ่น 17

อาจารย์บอกว่าตอนเรียนโทที่นี่ง่ายมาก เหมือนเรียนความรู้ป.ตรีซ้ำ ก็อ.จบด้านนี้นิหน่า ก็ง่ายสิ แต่เจี๊ยบกว่าจะจบ เสียน้ำตาไปเยอะมากกกก ดราม่าสุด ๆ ช่วงหนึ่งในชีวิต ประมาณว่าตรูหลุดมาอยู่นี้ได้ไง เครียด นอย และต้องทำความเข้าใจเรื่องยาก ๆ ให้เป็นเรื่องที่มนุษย์แบบเจี๊ยบเข้าใจ ^O^

โชคดีได้พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ช่วยสอน ช่วยอธิบาย ช่วยดึงเจี๊ยบถึงจบมาได้ ตอนสอบคอมพรี ครั้งที่ 4 ผ่าน แทบจะประกาศให้โลกรู้ว่า ฉันจบแล้วน้าา ฉันรอดแล้ว มายินดีกับฉันด้วยยยย นี่แหละประสบการณ์ดี ๆ ที่เจี๊ยบประทับใจมาถึงวันนี้ อิอิ ^O^

ปล.คอมพรี คือการสอบวัดความรู้วิชาพื้นฐาน 6 วิชา (วิชาบังคับเรียน) จะเรียนจบโท.สาขา BIS ได้ ต้องสอบให้ผ่าน ไม่จำกัดจำนวนครั้ง สอบไปจนกว่าจะผ่านนั้นแหละ จะเรียกว่าสอบวัดดวงก็คงไม่ได้ เพราะอาจารย์เปลี่ยนแนวตลอดเลย วันที่รู้ว่าสอบผ่านคือวันที่เจี๊ยบดีใจ และภูมิใจในตัวเองที่สุดในชีวิต ดีใจกว่าตอนสอบภาษาอังกฤษผ่านอีก เพราะมันแปลว่าเจี๊ยบไปถ่ายรูปชุดครุยสีแดงได้แล้วนะ ครุยแดงในฝันของเจี๊ยบ ^O^

ปล.2 ขอบคุณอ.วี มาก ๆ ที่แนะนำแหล่งทำเวปฟรี มา เดี๋ยวลองทำดูค่ะ ^O^

10-03-58