เจี๊ยบไปเข้าค่ายวิ่งกับเพื่อนที่เรารักมาทุก season เลย แต่ละครั้งที่ไปก็จะได้ความรู้ และความประทับใจกลับมาทุกครั้ง ^^
แต่ครั้งนี้เจี๊ยบประทับใจมากกว่าทุกครั้งเลย ไม่ใช่เพราะเจี๊ยบได้รองเท้าNewton นะคะ แต่เจี๊ยบประทับใจในทีมของเจี๊ยบและเพื่อน ๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนที่มาเข้าค่ายในครั้งนี้ด้วยกัน ^^
ประทับใจในความรู้ที่วิทยากรทุกท่านมอบให้พวกเรา เจี๊ยบได้ความรู้เกี่ยวกับการวิ่งกลับมาเยอะมากตั้งแต่การดูแลตัวเอง การบริหารการใช้พลังงาน การป้องกันการบาดเจ็บ และการวิเคราะห์จากต้นทุนที่เรามี อีกนิดเดียวก็แทบจะเขียนตารางวิ่งให้ตัวเองได้แล้ว ครูดิน Sathavorn Din Chanpongsri และวิทยากรทุกท่านให้ความรู้แบบไม่กักไว้เลย มันเป็นความรู้ที่สุดยอดมาก ^^
ที่สำคัญที่สุดของการไปเข้าค่ายในครั้งนี้คือ กิจกรรมการวิ่งสมันน้อยสอยพยักษ์ เป็นการแข่งขันวิ่งที่ไม่เหมือนที่ไหนเลย ^^
ทุกคนจะต้องทดสอบก่อนต้องวิ่งให้เต็มที่ๆสุด เพื่อจัดทีมกัน ใน 1 ทีม จะมีสมาชิก 5-6 คน ไม่ใช่ว่าคนที่วิ่งเร็วจะมาจับกลุ่มกันได้นะคะ เพราะใน 1 ทีม จะมีสมาชิกที่วิ่งช้า วิ่งเร็วปานกลาง วิ่งเกือบจะเร็ว วิ่งเร็วมาก วิ่งเร็วสุดๆ ซึ่งครั้งนี้คณะกรรมการจริงจังมากๆ ตอนทดสอบทุกคนต้องวิ่งเต็มที่ เพราะถ้าวันแข่งจริงทีมไหนที่ทำเวลาได้ดีกว่าตอนทดสอบจะถูกปรับแพ้ทันที ถึงแม้จะวิ่งจบเป็นทีมแรกก็ไม่ใช่จะเป็นทีมผู้ชนะนะคะ มันท้าทายตรงนี้หละ ^^
ครั้งนี้มีทีมที่ถูกปรับแพ้ฟาวไป 11 ทีม จากทั้งหมด 22 ทีม กรรมการจริงจังมากกว่าทุกครั้งเลยค่ะ
และเพราะกรรมการจริงจังมาก ทีมเจี๊ยบเลยชนะทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เข้าเส้นชัยเป็นทีมแรก แต่ทีมเจี๊ยบทำเวลารวมได้ดีและถูกต้องตามกติกาเป็นทีมแรก ตอนที่ประกาศชื่อทีมผู้ชนะทุกคนในทีมยังงงๆอยู่เลย ทั้งดีใจทั้งงง จนครูดินแซวไม่อยากได้รางวัลกันหรอ? ^__^
ตอนเช้าวันแข่งวิ่งเจี๊ยบดันท้องเสีย ไปวอร์มกับเพื่อนๆไม่ทัน โชคดีที่เจี๊ยบวิ่งไม้ 3 เลยมีเวลาวอร์ม ตอนไม้ 2 เข้ามาเจี๊ยบยังวอร์มอยู่เลย ปล่อยให้ทีมอื่นแซงไปก่อน ตอนนั้นรู้สึกผิดอยู่ในใจ แต่สมาชิกในทีมทุกคนน่ารักมาก ไม่มีใครว่าเจี๊ยบเลย ตอนเข้าเส้นชัยมีแต่คนเชียร์เจี๊ยบสู้ๆ น่ารักที่สุดเลย ขอบคุณทุกคนที่เชียร์เจี๊ยบนะคะ ^^
สิ่งที่เจี๊ยบได้เรียนรู้จากครั้งนี้ก็คือ
1. ความสามัคคีในทีม และกำลังใจจากเพื่อน ๆ ทำให้เรามีพลังเพิ่มขึ้นเยอะเลย ^^
2. การวิ่งต้องเรียนรู้จากตัวเรา วิ่งให้ดีที่สุดในแบบของเรา ไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร
3. ถ้าเจ็บต้องพัก อย่าฝืนถ้าไม่จำเป็นหรือมีนัดแข่งสำคัญให้พักไปก่อน เพราะถ้าเจ็บหนักอาจวิ่งไม่ได้อีกเลย
4. โค้ชที่ดีจะต้องรู้จักนักวิ่งเป็นอย่างดี เอานักวิ่งคนนั้นเป็นตัวตั้ง ว่าจะต้องเพิ่มต้องลดอะไรบ้าง เพื่อให้นักวิ่งคนนั้นไปถึงเป้าหมายได้สำเร็จ
5. การจะไปถึงเป้าหมายได้หรือไม่ ก็อยู่ที่ตัวเรา ใครก็ช่วยเราไม่ได้ ถ้าเราไม่เชื่อและไม่ลงมือทำ
ขอบคุณทุกๆกำลังใจดีๆที่มีให้เจี๊ยบนะคะ ขอบคุณจากใจค่ะ ^^
Norarat jeab
15-03-59
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น