การเป็นนักวิ่ง เป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยคิดมาก่อน ว่าฉันจะเป็นนักวิ่งได้ ใครจะไปคาดคิด คนตัวใหญ่ ๆ คนที่เคยหนีการวิ่งมาตลอด แบบฉันเนี่ยนะจะวิ่งได้ แต่มันก็เป็นไปแล้ว ฉันเป็นนักวิ่งไปแล้ว และมันเป็นไปได้อย่างไรก็ไม่รู้ ^O^
จากจุดเริ่มต้นเล็กๆ ที่ฉันต้องการลดน้ำหนัก และจากความประทับใจในงานวิ่งที่ฉันไปเดินเล่น มันทำให้ฉันสนใจ อาจเป็นเพราะสิ่งดี ๆ นำทางฉันไปก็ได้นะ ใครจะไปรู้ ^O^
จากการหัดวิ่งตามลำพัง จนนำไปสู่สังคมนักวิ่ง ฉันว่าเป็นสังคมที่ดีมากเลยหล่ะ ไม่ว่าใครจะอยู่ชมรมไหน พวกเราก็เหมือนเป็นพี่น้องนักวิ่งด้วยกัน คอยแนะนำ และคอยบอกฉันว่ามีงานวิ่งที่ไหนบ้าง ก็ตาม ๆ กันไป สนุกดีค่ะ ^O^
จนวันหนึ่งที่ฉันได้มาพบกับครูดิน Sathavorn Din ชีวิตฉันก็เปลี่ยนไป ครูดินเป็นทั้งพ่อ เป็นทั้งครู เป็นผู้มีพระคุณ ที่ทำให้ฉันเป็นฉันในทุกวันนี้ ฉันรักครูดินมากจริง ๆ นะ ^O^
ฉันยังวิ่งไม่เก่งหรอก ถึงจะวิ่งเร็วขึ้น แต่ฉันก็ต้องเรียนรู้จากครู จากพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ทุกคน ฉันยังต้องปรับอีกเยอะ เพื่อให้ไปถึงความฝันที่ฉันฝันไว้ มันยากมากแต่ฉันก็มีความสุขกับทุก ๆ วันที่ฉันฝึก ทุก ๆ วันที่ฉันเรียนรู้ ทุก ๆ วันที่อยู่ในครอบครัวสถาวร เป็นสิ่งดี ๆ ที่ฉันสัมผัสได้ เป็นความสุขเล็ก ๆ ของฉันเลยหล่ะ ^O^
ทุกวันนี้ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่า วันข้างหน้าฉันจะเป็นยังไง เพราะมีหลาย ๆ สิ่งที่ฉันอยากทำ และฉันก็กลัว และยังไม่ได้เริ่ม แต่จะค่อย ๆ เรียนรู้ และรอวันที่ใจฉันพร้อม พร้อมที่จะทำสิ่งดี ๆ พร้อมที่จะทำเรื่องดี ๆ ให้เกิดขึ้นในชีวิตนี้ของฉันอีกหลาย ๆ ครั้ง ^O^
ขอบคุณครูดิน ขอบคุณพ่อแม่ของฉัน ขอบคุณเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้องๆ ทุก ๆ คนที่ฉันรู้จัก ขอบคุณทุก ๆ กำลังใจ ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่นำทางฉันมาจนถึงวันนี้ ขอบคุณจากใจดวงน้อย ๆ ค่ะ
ถ้าฉันไม่ท้อสักก่อน เชื่อสิสักวันฝันของฉันต้องเป็นจริง ยิ้มๆๆๆๆ ^O^
Norarat jeab
15-08-57
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น