"ฉันฝันมาเสมอว่า สักวันฉันจะต้องไปวิ่งมาราธอนให้ได้ แต่ก่อนที่จะไปวิ่งมาราธอน กายและใจฉันต้องพร้อมก่อน ฉันบอกตัวเองแบบนี้เสมอ"
ความคิดที่จะไปวิ่งมาราธอนเริ่มขึ้นหลังจากที่ฉันไปวิ่งฮาล์ฟ มาราธอนที่พัทยา ฉันถามครูดินว่า "ครูดินคะเมื่อไหร่เจี๊ยบถึงจะไปวิ่งมาราธอนได้คะ ?"
ครูดิน "ไว้วิ่งฮาล์ฟ ให้ได้ 1.50 ชม. ค่อยมาคุยกัน หรือไม่ก็แต่งงานก่อน แล้วค่อยไป"
จบกันเลยทีเดียว ฉันคงไม่ได้ไปวิ่งมาราธอนแน่ ๆ โจทย์ที่ครูตั้งให้มันยากมากนะสำหรับฉัน มันโคตรยากเลย จะเป็นไปได้ไง ฮาล์ฟที่พัทยา ฉันวิ่งจบที่ 2.16 ชม. ต้องกดเวลาให้ต่ำลงอีก 36 นาที ตายแน่ ๆ เจี๊ยบตายแน่ หรือจะให้ฉันแต่งงานก่อนแฟนก็ไม่มี จะไปแต่งกับใครเนีย อันนี้โหดกว่าวิ่งฮาล์ฟให้ได้ 1.50 ชม. อีก ฉันจะทำได้อย่างไร ไม่มีทางเลย ให้ตายเถอะ ตอนนั้นฉันคิดแบบนี้หล่ะ
จนกระทั้งวันดีคืนดี อยู่ ๆ ครูดินก็ตั้งกลุ่มวิ่งวัดใจ จอมบึงมาราธอนกับครูดิน ฉันก็ลังเลจะเข้าร่วมดีไหม ? ตอนนั้นฉันยังทำตามโจทย์ที่ครูดินให้ไว้ไม่ได้เลย แต่เอาวะโอกาสมาถึงแล้ว ลองดูก็ได้ รอดไม่รอดเดี๋ยวรู้กัน คิดได้ดังนั้น ฉันก็ส่งคำร้องขอเข้าร่วมกลุ่มไป แล้วแอดมินก็กดรับฉันเข้าเป็น 1 ในสมาชิก ซึ่งมีอยู่ ทั้งหมด 150 คน
และนี่คือจุดเริ่มต้นของการที่ฉันจะต้องต่อสู้กับใจตัวเองสุด ๆ เป็นเวลา 120 วัน เพื่อพิชิตมาราธอนแรกในชีวิตฉัน มันไม่ง่ายเลย ไว้ฉันจะเล่าให้ฟัง ^O^
Norarat Jeab
21-1-58
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น