ย้อนกลับไปเมื่อสมัยเจี๊ยบเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เด็กผู้หญิงขี้แง ขี้เกียจ และชอบอยู่เงียบ ๆ เด็กผู้หญิงที่โดนแกล้งตลอด สุดท้ายเด็กผู้หญิงเจี๊ยบก็ไม่ชอบไปโรงเรียน ไม่อยากเรียน และเงียบมาก นี่แหละเด็กหญิงเจี๊ยบ ^O^
ว่าแต่เพราะเหตุใดเด็กหญิงเจี๊ยบถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ จากเด็กที่ไม่ชอบเรียนเลย แต่โตขึ้นถึงเรียนจบตรี 2 ใบ และจบโทอีก 1 ใบ และที่สำคัญ ทั้ง 3 ปริญญาเรียนไม่ซ้ำกันเลย ไม่นับที่ไปอบรมหรือสัมมนาอีกนับไม่ถ้วน หัวข้อไหนน่าสนใจเจี๊ยบก็ไปฟังหมด แต่ก็ไม่ได้เก่งอะไรสักอย่าง เจี๊ยบชอบที่จะเรียน และเกลียดการสอบที่สุด แต่มันจำเป็น และความรู้ที่เจี๊ยบได้มา มักมาช่วงก่อนสอบ2 อาทิตย์ บีบหัวใจสุด ๆ ^O^
หลายคนเรียนจบก็ทำงานประจำ เจี๊ยบก็เคยทำงานประจำอยู่ 2 ปี แล้วก็ early retire ออกมา เพราะเป็นช่วงพิษเศรษฐกิจที่อเมริกาเจอปัญหาและมันกระทบมาทั่วโลก บริษัทที่เจี๊ยบทำงานอยู่เลยเปิดให้สมัครใจลาออก เจี๊ยบก็ลังเล แต่ก็สมัครเพราะตั้งใจแล้วจะช่วยงานที่บ้าน และหาอะไรทำเล็ก ๆ น้อย ๆ
แต่มันแกว่ง ๆ มากนะ จิตใจเจี๊ยบช่วงว่างงาน และการทำงานที่บ้านมันไม่ได้ง่ายแบบที่หลายคนคิด มันดูสบาย แต่ลึก ๆ มันยากมากนะ สิ่งที่เจี๊ยบทำได้คือไปเรียนซะดีกว่า เพราะเจี๊ยบไม่รู้จะช่วยยังไงดี เจี๊ยบเลยจัดเวลาไปอบรมสมัครเอง ส่วนใหญ่ก็เน้นฟรีไว้ก่อน แม้แต่การเป็นผู้ประกอบการรายใหม่เจี๊ยบก็เคยไปอบรมมาแล้ว (NEC) กระทรวงอุสาหกรรมจัดมีเปิดให้สมัครได้หลายที่เลย เจี๊ยบเลือกอบรมที่ม.พระจอมเกล้าธนบุรี เป็นการอบรมที่โหดมากนะ ต้องทำแผนธุรกิจ และจะนำเสนอแผนต่อคณะกรรมการ เจี๊ยบก็ทำจนสำเร็จนั่นแหละ แต่มั่วสุด ๆ มั่วแบบมีหลักการนะ ไม่งันไม่ผ่านง่าย ๆ หรอก ^O^
ระหว่างนั้นรัฐบาลก็เปิดโครงการต้นกล้าอาชีพเพื่อสร้างงานให้คนว่างงานสามารถประกอบอาชีพเองได้ เจี๊ยบก็สมัคร เลือกอบรมการสร้างเวปไซค์ เจี๊ยบเลือกเรียนที่ม.พระจอมเกล้าธนบุรีอีกนั่นแหละ เจี๊ยบเขียนเวปไม่เป็น แต่ที่นี่ก็สอนให้เข้าใจหลักการ และเครื่องมือที่ใช้สร้างเวปแบบง่าย ๆ แต่ทำเป็นไหม ก็ทำเวปแบบง่าย ๆ อ่ะได้ แต่มันไม่สวยนะ ขอแค่มีหน้าเวปส่งให้เพื่อให้มันจบหลักสูตรแค่นี้แหละ เจี๊ยบก็เอาตัวรอดมาได้อีกแล้ว มั่ว ๆ ไปแหละ ขอแค่มีส่ง เจี๊ยบคิดแค่นี้
เจี๊ยบได้หลักการขอแค่มีส่ง มาจากตอนเป็นเด็กป.3 อ.วิชาศิลปะดุมาก เจี๊ยบไม่ชอบทำการบ้านไม่ชอบทำงานส่ง และเจี๊ยบก็เจออ.วิชาศิลปะตีเจ็บมาก เพราะเจี๊ยบไม่ยอมทำงานส่ง ตั้งแต่นั้นเจี๊ยบก็ทำงานส่งและไม่ถูกตี ก็แค่ให้มีงานส่ง เราก็ไม่โดนตีแล้ว นี่แหละสิ่งที่อ.วิชาศิลปะสอน อ.สอนให้รู้จักความรับผิดชอบ ตั้งแต่นั้นมาเจี๊ยบก็ทำนะการบ้านไม่ว่าจะมั่วยังไง ก็ทำให้มันมีส่งนั้นแหละ ขอแค่มีงานส่ง ถึงจะมั่ว แค่ให้มีงานส่งก็ไม่ถูกตีแล้ว เจี๊ยบเรียนไม่เก่งหรอกหัวช้า แต่ทำงานส่งตลอด ^O^
จุดเปลี่ยนจริง ๆ คงเป็นตอนเรียนโท และด้วยความที่เจี๊ยบกดดันตัวเองมากไป เจี๊ยบเครียดมากนะ มันโหดร้ายมาก เจี๊ยบต้องเปลี่ยนตัวเองสุด ๆ จากคนไม่ชอบอ่านก็ต้องอ่าน จากคนที่ไม่เก่งภาษาอังกฤษก็ต้องอ่านต้องเรียนซ้ำ ๆ เพื่อสอบให้ผ่าน เพราะไม่งันก็ไม่จบ
ต้องอ่านต้องฟังต้องเรียน และต้องทำความเข้าใจเรื่องยาก ๆให้เข้าใจ ให้รู้จริง เพราะเราต้องเขียนคำตอบในเวลาสอบเยอะมาก สอบสองชัวโมงครึ่ง แต่เขียนแทบไม่ทัน และที่เขียนไปนี้ต้องตรงใจอ.ด้วยนะถึงจะได้คะแนนดี โหด มัน ฮา มากอ่ะ แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี และเป็นจุดเปลี่ยนที่ดีของเจี๊ยบเลย ^O^
หลายคนถามว่าเรียนโทแล้วได้อะไร ที่แน่ ๆ คือได้ความรู้ แต่ที่เจี๊ยบได้มากกว่าความรู้คือความอดทน ความมุ่งมั่น และเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่เราช่วยเหลือกันจนจบ เพราะเรียนโทต้องเรียนเป็นทีมถึงจะจบได้ เรียนคนเดียวโอกาสจบก็มี แต่มันก็ต้องเก่งจริง ๆ แต่สำหรับเจี๊ยบถามเรียนคนเดียว เจี๊ยบคงไม่จบแน่ ๆ มันเป็นอะไรที่เจี๊ยบไม่มีวันลืม และบอกตัวเองว่า ต่อไปนี้ไม่ว่าเรื่องอะไรเจี๊ยบจะตั้งใจ แต่จะไม่ทำอะไรเกินขีดความสามารถของเรา เราต้องรู้เรามีขีดจำจัด เอาแค่แตะ ๆ ขีดพอ และทำให้เต็มที่ ได้แค่ไหนแค่นั่น เพราะเราเต็มที่แล้ว เจี๊ยบยึดหลักการนี้มาตลอด และก็ยังสนุกที่จะเรียนรู้ ถึงเรียนไม่เก่ง แต่ก็ชอบ เอาน่า เจี๊ยบเรียนได้ เจี๊ยบไม่ใช่คนเก่ง แต่เจี๊ยบขอเป็นคนที่มีความรับผิดชอบ รู้ว่าเราต้องทำอะไร และเราควรจะทำอะไร ขอเป็นเด็กหญิงเจี๊ยบคนใหม่ ที่พร้อมจะเรียนรู้ และรับผิดชอบในสิ่งที่เราต้องทำ สู้ ๆ นะเด็กหญิงเจี๊ยบ ^O^
Norarat Jeab
23-10-57
เก่ง ขอชื่นชมเลยครับ����������������✌✌
ตอบลบ