ค้นหาบล็อกนี้

วันอังคารที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ความภูมิใจ

ความภูมิใจ



สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้จากการผิดหวังซ้ำ ๆ เจ็บแบบซ้ำ ๆ และเหนื่อยล้าจากเรื่องเดิม ๆ

 ในทุก ๆ เรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตฉัน ไม่ใช่เฉพาะเวลาที่ฉันผิดหวังจากเรื่องความรักเท่านั้น แต่ในเรื่องของการเรียนโท หรือการมองไปอนาคตข้างหน้าของตัวฉันเอง มันทำให้ฉันเครียด

 ฉันเคยเป็นคนอมความทุกข์ ฉันเคยเป็นคนหวาดกลัวสิ่งต่าง ๆ ฉันเคยเป็นคนไม่เชื่อใจใคร และฉันก็กลัวการถูกทอดทิ้งให้อยู่เพียงลำพัง แต่ยิ่งฉันหวาดกลัว ยิ่งหวาดระแวง ยิ่งเครียดกับเรื่องต่าง ๆ มากมาย ฉันกลับรู้สึกโดดเดียว ไร้ความหวัง และกายเป็นคนขาดความเชื่อมั่น กายเป็นคนโลเล กายเป็นคนอ่อนแอ

 แต่ฉันไม่เคยย่อท้อ ฉันสู้จนถึงที่สุด สิ่งเดียวที่ทำให้ฉันมีแรงสู้ในตอนนั้นคือกำลังใจ กำลังใจจากครอบครัว กำลังใจจากน้อง ๆ เพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่เรียนด้วยกัน เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันมีแรงสู้ต่อ

 มันยากมากนะ สำหรับฉันมันยากมาก เพราะสาขาที่ฉันเลือกเรียนฉันไม่เคยมีพื้นฐานมาก่อน ฉันไม่เคยเรียนวิทยาศาสตร์ หรือ ไอทีมาก่อนเลย ฉันเรียนแต่จบด้านรัฐประศาสนศาสตร์ ด้านสื่อสารมวลชนมาก่อน ซึ่งฉันกลับสนใจและเลือกศึกษาต่อโททางด้านไอที บวก ธุรกิจนิดหน่อย  มันทั้งสนุกและกดดันฉันมาก

 ฉันได้เรียนรู้อะไรมากกว่าสิ่งที่ฉันคาดคิดไว้  มันยากมากอ่ะ ฉันตามอาจารย์แทบไม่ทัน แต่ฉันโชคดีได้น้อง ๆ เพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่เรียนช่วยไว้ เกือบไม่รอด สำหรับฉันมันโหดร้ายมาก แต่ฉันก็ต้องขอบคุณตัวฉันเองที่พยายามจนเรียนจบได


้ ฉันได้เรียนรู้อะไรมากกว่าความรู้ทางวิชาการ และยังได้เรียนรู้ในเรื่องของการฝืนทำในสิ่งที่ฉันกลัว ฉันกลัวเรียนไม่จบ แต่ฉันก็ฝืนตัวเองเรียนจนจบ

 ฉันโคตรดีใจเรียนตอนที่รู้ว่าฉันสอบผ่านภาษาแล้ว ถึงคะแนนจะไม่สวย แต่ฉันหวังแค่ได้เพียงผ่าน ฉันก็ดีใจแล้ว และฉันก็ทำได้ 510 คะแนน เกณฑ์ผ่านคือ 500 มันดีใจแบบบอกไม่ถูก

 แต่พอฉันสอบคอมพรีผ่านฉันโคตรดีใจเลย ดีใจที่สุดในชีวิต เพราะสำหรับฉันการสอบคอมพร ียากกว่าสอบภาษาอังกฤษอีก เพราะเป็นการเอาความรู้ที่เรียนมาทั้งหมด มาสอบ


มันยากมาก แต่พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ส่วนใหญ่จะรู้สึกว่าภาษาอังกฤษยากกว่า แต่ฉันชอบภาษาอังกฤษ  ฉันเคยกลัวภาษาอังกฤษมาก ๆ นะ แต่ตอนนี้ฉันชอบมาก

 การเรียนโทสอนให้ฉันกล้าทำในสิ่งที่ฉันกลัว และพอฉันทำได้สำเร็จ มันทำให้ฉันภูมิใจในตัวเองมาก ๆ ทำให้ฉันรู้ว่า ถ้าฉันตั้งใจทำจริง ๆ ฉันก็ทำได้นะ

 ตอนนี้ฉันดีใจและภูมิใจในตัวเองมาก ๆ ฉันไม่ได้อ่อนแอ และหวาดกลัวเหมือนแต่ก่อน เพราะฉันรู้แล้วว่า ฉันมีศักยภาพมากพอไม่ได้น้อยไปกว่าใคร ฉันดีใจและนับถือตัวเองที่สุด ขอบคุณนะเจี๊ยบ ขอบคุณจากใจ ^O^

Norarat Jeab
29-05-57

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น